The best Side of نیلینگ
The best Side of نیلینگ
Blog Article
در این روش میخ‌ها در فاصله‌های نزدیک به هم درون گمانه‌ها قرار گرفته و در نهایت با استفاده از دوغاب سیمان، داخل آن‌ها پر خواهد شد تا هم مانع خوردگی میلگرد شده و هم انتقال نیرو بین خاک و میلگرد بهتر انجام شود.
برای مثال کنترل کفایت تعداد زهکش های به کار رفته در پیش بارگذاری
وظیفه نوار زه‌کشی، جمع‌آوری و هدایت آب پیش از اجرای شاتکریت در محل نصب به خارج است. نوار زهکش قائم، قبل از اجرای مش گذاری و شاتکریت، بین رویه موقت و سطح گودبرداری نصب می‌شود. در صورت افزایش تراز آب در لایه خاک، فشار هیدرواستاتیک پشت دیوار بتنی ایجاد شده و این نیرو می‌تواند احتمال جابه‌جایی توده خاک و حتی ریزش گود را افزایش دهد؛ بنابراین، نوار زه‌کشی در کنترل و مدیریت آب در محل نصب و اجرای شاتکریت نقشی حیاتی دارد.
نیلینگ یک سازه نگهبان موقتی است و به مرور زمان دچار خوردگی و هوازدگی خاک می‌شود و باید در سریع‌ترین زمان ممکن سازه اصلی اجرا شود.
این نوع خاک‌ها معمولا برای سازه‌های نگهبان نیلینگ مناسب هستند، چرا که معمولا متراکم بوده، خوب دانه‌بندی شده و همراه با میزان محدودی ریزدانه هستند.
برای وصله کردن میلگردهایی که بیشتر از ۱۲ متر طول دارند فقط باید از روش فورجینگ و کوپلر استفاده کرد.
این پوشش‌ها موجب یکپارچگی سازه‌ای سیستم نیلینگ می‌شوند. پوشش موقت، یک سطح تکیه‌گاهی برای صفحه تکیه‌گاهی فراهم می‌آورد و نیز از بخش نمایان خاک در برابر عوامل جوی، از جمله هوازدگی، حفاظت می‌کند.
بعد از اجرای مرحله اول خاکبرداری نوبت به حفاری چاله‌ها برای قرار دادن نیل‌ها می‌رسد. برای حفاری از دستگاه دریل واگن استفاده می‌شود که روی سینه کار قرار می‌گیرد.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به گروه مهندسی سانا پی می باشد.
درباره ما تماس با ما نمایشگاه ها گواهینامه ها نمونه کارها آخرین مقالات
نیلینگ که با نام میخکوبی نیز شناخته نیلینگ چیست می‌شود، به‌عنوان سازه نگهدارنده و یکی از روش‌های پیشگیری از ریزش دیواره در محل گودبرداری به کار می‌رود.
ایمنی: ابزاربندی خطرات احتمالی را پیش از وقوع هشدار می دهد به ویژه در مسائل مربوط به پیاداری شیب ها فرصتی را برای تکمیل عملیات جهت رفع خطر و یا ترک محل فراهم می آورد.
در عملیات گودبرداری و پایدارسازی با استفاده از روش میخکوبی، به هوای فشرده نیاز بوده که وظیفه تأمین آن به عهده کمپرسورها است. موتورهای کمپرسور عمدتاً به شکل دیزل یا برقی عمل کرده و توسط واحد هواساز با استفاده از روش مکش هوا و فشرده‌سازی آن به همراه تأمین فشار، کار می‌کنند.
مهندسان در آلمان و فرانسه توانستند این روش را توسعه داده و در صنایع مختلف از آن بهره‌مند شوند.